- runcinti
- rùncinti (-yti), -ina, -ino KŽ, ruñcinti šnek. 1. tr. mankyti, glamžyti: Iškrakmolintą drabužį nerùncink, t. y. nerungulk, nelaužyk J. 2. refl. judėti (gulint, sėdint): Ko rùncinies, gulėk, ka guli! Škn. \ runcinti; nuruncinti; suruncinti
Dictionary of the Lithuanian Language.